การรักษาในภายหลังสำหรับโรคหลอดเลือดสมองเฉียบพลัน

รายการตรวจสอบ

การฝึกอบรมภาวะกลืนลำบาก

หน่วยโรคหลอดเลือดสมอง

เพื่อลดอัตราการเสียชีวิตในโรคหลอดเลือดสมอง สิ่งสำคัญสำหรับระยะการรักษาในภายหลังสำหรับโรคหลอดเลือดสมองเฉียบพลัน
(1-72 ชั่วโมงหลังเข้ารับการรักษา) ควรมุ่งเน้นไปที่การป้องกันสาเหตุของการเสียชีวิตที่พบบ่อยที่สุดต่อไปนี้: หัวใจหยุดเต้นเฉียบพลัน (รวมถึง MI ที่ถึงแก่ชีวิต ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะและภาวะหัวใจล้มเหลวที่ถึงแก่ชีวิต) อาการปอดบวม โรคหลอดเลือดสมองกำเริบ
การติดเชื้อและอื่น ๆ

เป้าหมายของระยะการรักษาในภายหลังสำหรับโรคหลอดเลือดสมองเฉียบพลันคือการปรับปรุงคุณภาพและความสม่ำเสมอในการตรวจสอบและการติดตามผลหลังเกิดอาการโรคหลอดเลือดสมองโดยใช้รายการตรวจสอบหลังเกิดอาการโรคหลอดเลือดสมอง และ FeSS

วาระการประชุมของทีมโรคหลอดเลือดสมอง

วาระการประชุมนี้เป็นพื้นฐานสําหรับการประชุมทีมโรคหลอดเลือดสมองแบบสหสาขาวิชาชีพประจําสัปดาห์ที่ควรจัดขึ้นในโรงพยาบาลทุกแห่ง เป้าหมายคือการนําเสนอผู้ป่วยทุกคนที่ได้รับการดูแลรักษาในโรงพยาบาลในเวลาที่มีการประชุม ควรประเมินแต่ละกรณีจากมุมมองของการเบี่ยงเบนไปจากโครงร่างการวิจัย พารามิเตอร์ด้านคุณภาพการดูแลผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง และการวางแผนการดูแลผู้ป่วย การปฏิบัติตามขั้นตอนเหล่านี้อย่างสม่ําเสมอสามารถช่วยสร้างมาตรฐานการดูแลและปลูกฝังกรอบความคิดของการปรับปรุงคุณภาพอย่างต่อเนื่อง “สิ่งที่ต้องทํา” ที่เกิดขึ้นจากการประชุมนี้สามารถบันทึกได้ในหัวข้อรายการดําเนินการของวาระการประชุมนี้

โครงการ ARROW

โครงการ Arrow สร้างมาตรฐานการดูแลโรคหลอดเลือดสมองหลังเกิดโรคหลอดเลือดสมองเฉียบพลันผ่านระบบลูกศรรหัสสีที่วางอยู่เหนือเตียงของผู้ป่วยแต่ละรายเพื่อช่วยให้แพทย์ พยาบาล และแม้กระทั่งพนักงานยกกระเป๋าสามารถระบุประเภทของโรคหลอดเลือดสมองและด้านที่ได้รับผลกระทบได้อย่างง่ายดาย รายละเอียดทั้งหมดของระเบียบวิธีการรักษาในแต่ละวันจะมีการสื่อสารผ่านตาราง เช่น การตรวจสอบอาการกลืนลําบาก ภาวะน้ําตาลในเลือดต่ํา และอาการไข้เป็นประจํา สัญญาณภาพแรกคือสีของลูกศร - สีแดงสําหรับโรคหลอดเลือดสมองชนิดเลือดออก สีเหลืองสําหรับโรคหลอดเลือดสมองชนิดขาดเลือด และสีเขียวสําหรับภาวะเลือดออกใต้เยื่ออะแร็กนอยด์ สัญลักษณ์ที่สองคือทิศทางของลูกศร สิ่งนี้บ่งชี้ถึงด้านที่ได้รับผลกระทบ ดังนั้นแม้แต่เจ้าหน้าที่ที่เพิ่งมาทํางานก็จะทราบได้ทันทีว่าด้านใดที่จะวางปลอกวัดความดันโลหิตและสายให้ทางหลอดเลือดดํา ที่ใดที่จะติดเครื่องวัดออกซิเจนที่ปลายนิ้วเพื่อวัดระดับออกซิเจนในเลือด วิธีการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย และด้านใดที่เหมาะสมที่สุดสําหรับผู้ป่วยที่มีความสามารถในการสื่อสารบกพร่อง

แหล่งข้อมูล